Ogólnopolska strona Ruchu Światło-Życie,Ruch Światło-Życie Diecezji Rzeszowskiej
Młodzieżowa wspólnota
Ruchu Światło-Życie
Spotykamy się co tydzień w piątek
Naszym celem jest dojrzałe chrześcijaństwo, drogą do celu - wspólnota przyjaciół-uczniów Jezusa.
Jeżeli nie wiesz jak trafić do salki oazowej, po prostu przyjdź po Mszy do zakrystii :)
Zapraszamy młodzież ze szkół średnich i gimnazjów.
„Aby zrozumieć istotę charyzmatu Ruchu Światło-Życie musimy sobie wpierw uświadomić jego źródła inspiracji. Jest nim najpierw to, co można by nazwać charyzmatem podstawowym naszego ruchu. Jest on wyrażony w znanym nam symbolu: Fos-Zoe (Światło-Życie). Dlaczego mówimy, że jest to nasz charyzmat podstawowy? Wyraża on pewną zasadę, która decyduje o tym, że jesteśmy ruchem charyzmatycznym w szerszym tego słowa znaczeniu, to znaczy ruchem inspirowanym przez Ducha Świętego. Duch Święty jest duchem jedności, tej jedności, która jest zasadą życia. W osobie ludzkiej musi się dokonać podstawowa synteza, polegająca na jedności pomiędzy światłem, czyli poznaniem, a naszą egzystencją. To, co jest poznane jako prawda, to, co świeci w naszym umyśle jako prawda, musi stać się normą naszego postępowania. Nasze życie musi być poddane wymaganiom światła. Światło i życie musi stać się w nas nierozdzielną całością. To właśnie wyraża symbol: skrzyżowane słowa Fos-Zoe. Nie mówimy: Światło i Życie, ale: Światło-Życie. Chodzi o światło, które tworzy z życiem nierozdzielną całość. To jest zasada czy postulat, który staramy się mieć na uwadze w naszym działaniu przy podejmowaniu różnych wysiłków. Ten znak wzywa nas do przyjmowania właściwej postawy.
Zdajemy sobie jednak sprawę z tego, że ostatecznie tylko Duch Święty może w nas doprowadzić do jedności światła i życia. Tylko w Duchu Świętym możemy tak przyjąć Chrystusa, który jest Światłem, i tak się z Nim zjednoczyć, że stanie się On naszym Życiem. Na tym polega nowe życie. Symbolika światła i symbolika życia jest w naszym Ruchu mocno zakorzeniona. Widzimy w tym podstawowy charyzmat. Wyraża go również cytat z Ewangelii: Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia (J 8, 12).”
(ks. Franciszek Blachnicki, W służbie odnowy kościoła lokalnego)
(Opr. M. Ignar)
Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca.
(Jan Paweł II)
ADORACJE
PIERWSZE SOBOTY MIESIĄCA
GODZINA 17.00
DATA |
NAZWA GRUPY |
ZELATOR |
1 stycznia |
MATKI BOSKIEJ KRÓLOWEJ POKOJU |
Czesław Gruszkowski |
5 lutego |
MATKI BOSKIEJ TUCHOWSKIEJ |
Barbara Gawlik |
5 marca |
NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP |
Teresa Tubek |
2 kwietnia |
MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ |
Józef Abram |
7 maja |
ŚW. PAPIEŻA JANA PAWŁA II |
Maria Ignar |
4 czerwca |
MATKI BOSKIEJ SALETYŃSKIEJ |
Leokadia Płaczek |
2 lipca |
MATKI BOSKIEJ BOLESNEJ |
Maria Szczepanik |
6 sierpnia |
MATKI BOSKIEJ WNIEBOWZIĘTEJ |
Halina Waląg |
3 września |
MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ |
Józef Abram |
1 października |
NMP KRÓLOWEJ I MATKI PIĘKNEJ MIŁOŚCI |
Halina Sendecka |
5 listopada |
MATKI BOSKIEJ FATIMSKIEJ |
Maria Krzeszowska |
3 grudnia |
NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP |
Teresa Tubek |
Żywy Różaniec swoje powstanie zawdzięcza Paulinie Jaricot (1799 - 1862). Przekonana o tym, że dobre uczynki znaczą niewiele, jeśli nie wspiera ich modlitwa, wymyśliła w 1825 r. żywy różaniec, coś co było bardzo praktyczne i odpowiadające duchowi czasu. Jaricot zakładała grupy, składające się z 15 osób, z których każda odmawiała codziennie jedną z piętnastu tajemnic różańcowych. Do swojego brata Phileasa, kapłana, napisała, że "będzie to armia dobrych mocy". Wkrótce Żywy Różaniec stał się bardzo popularny w całej Francji, a jeden z biskupów, zdumiony religijnym ożywieniem w swojej diecezji, napisał: "Przypisuję to działaniu Żywego Różańca". Zataczał on coraz szersze kręgi. Dwa lata po jego powstaniu istniało już 150 grup, a wielu francuskich biskupów przeszczepiło ideę Żywego Różańca do swoich diecezji. Papież Leon XII w 1827 r. pobłogosławił to dzieło, a Grzegorz XVI wydał dokument zatwierdzające Stowarzyszenie Żywego Różańca. Kilka lat po powstaniu Żywego Różańca, tylko w samej Francji, należało do niego ponad 3 mln wiernych.
„Żywy Różaniec” jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.
Modlitwa różańcowa, powszechnie znana i wielokrotnie polecana przez papieży, zyskała popularność dzięki wspólnotowej formie modlitwy, zainicjowanej przez sługę Bożą Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.
Niniejszy statut ma służyć osobom zjednoczonym we wspólnym odmawianiu różańca, by odkrywając głębię tej modlitwy i sięgając do korzeni tej właśnie formy jej praktykowania, zyskiwali, za zachętą bł. Jana Pawła II, „sposobność duchową i pedagogiczną do osobistej kontemplacji, formacji Ludu Bożego i nowej ewangelizacji” (RVM 3). więcej
Róże Żywego Różańca to jedna ze wspólnot modlitewnych, w których ludzie gromadzą się by trwać w kontakcie z żywym Bogiem. W tej wspólnocie pochylamy się nad tajemnicami Różańca św. Przynależność do takiego środowiska jest wielką łaska, bo tu łatwiej jest pielęgnować życie duchowe. Różaniec jest naszym najlepszym przyjacielem w samotności, chorobie w trosce i lęku. Z kontaktu z Bogiem człowiek czerpie siłę do porządkowania swojego życia.
W naszej wspólnocie parafialnej istnieje 10 Róż Różańcowych. Trzy z nich zostały założone jeszcze w parafii NNMP w Gorlicach, a pozostałe powstały już w naszej parafii.
Początki działalności Szkolnego Koła Caritas przy Gimnazjum nr 1 w Miejskim Zespole Szkół nr 1 w Gorlicach sięgają roku 2004. Wówczas na wniosek dyrektora Gimnazjum nr 1 mieszczącego się przy Placu Kościelnym 2 w dniu 5.05.2004 r. ks. bp Kazimierz Górny zatwierdził Szkolne Koło Caritas. Od 1 września 2006 r. nastąpiło połączenie Gimnazjum nr 1 ze Szkołą Podstawową nr 1 mieszczącą się przy ul. Pięknej 9.
Opiekunami SKC były s. Ewa Wójcik i s. Marta Niemiec. Obecnie Kołem opiekuje się
s. Halina Boruch. Asystentami kościelnym byli kolejno: ks. Piotr Fortuna i s. Dorota Totoń. Od 2006 r. funkcję tę pełni ks. Jerzy Gondek.
Osoby należące do SKC uczestniczą w cotygodniowych spotkania formacyjnych w parafii
i w formacji dekanalnej, biorą czynny udział w liturgii podczas Tygodnia Miłosierdzia
oraz pielgrzymują do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach.
Uczestniczą w cyklicznych akcjach:
kwesta podczas Dnia Papieskiego organizowana przez Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia,
kwesta na rzecz Katolickiego Radia VIA,
kwesta w dn. 1 listopada na gorlickich cmentarzach organizowana przez Caritas Okręg Gorlice,
bożonarodzeniowa i wielkanocna świąteczna zbiórka żywności organizowana
przez Parafialny Zespół Caritas przy Parafii Św. Jadwigi Królowej w Gorlicach,
inne kwesty organizowane przez Caritas Diecezji Rzeszowskiej np. na rzecz Kościoła
na Wschodzie, Kościoła prześladowanego, itd.
________________________________________
Kalendarium:
24.04.2004 r. – powołanie Szkolnego Koła Caritas przy Gimnazjum Nr 1 w Miejskim Zespole Szkół nr 3 w Gorlicach, Plac Kościelny 2 na wniosek ówczesnego dyrektora szkoły
p. Romana Karpińskiego; opiekunem została s. Ewa Wójcik – katechetka w Gimnazjum,
05.05.2004 r. – zatwierdzenie SKC przez ks. bpa Kazimierza Górnego oraz powołanie asystenta kościelnego – ks. Piotra Fortunę,
03.10.2005 r. – mianowanie na asystenta kościelnego s. Dorotę Totoń, opiekunem
z ramienia szkoły nadal s. Ewa Wójcik,
01.09.2006 r. – połączenie Gimnazjum nr 1 ze Szkołą Podstawową nr 1 i utworzenie Miejskiego Zespołu Szkół nr 1; od tej pory SKC funkcjonuje jako Szkolne Koło Caritas przy Gimnazjum nr 1 w Miejskim Zespole Szkół nr 1 w Gorlicach,
09.10.2006 r. – opiekunem z ramienia szkoły s. Marta Niemiec, asystentem kościelnym
ks. Jerzy Gondek.
(opr. M. Ignar)
Wkrótce po erygowaniu naszej parafii - 15 sierpnia 1997 r. ks. proboszcz Jerzy Gondek dążył do powołania parafialnej grupy charytatywnej. Ok. 10 osób otrzymało zadanie: dobrze zorientować się w rozmiarze potrzeb i problemów na terenie utworzonej parafii. Listę osób żyjących w trudnych warunkach mieszkaniowych, materialnych pomagali ustalić: Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Dyrekcja Szkoły Podstawowej nr 1 na Zawodziu. Potrzebujących było coraz więcej zwłaszcza w związku z likwidacją wielu miejsc pracy w Gorlicach. Patronami Zespołu Caritas są: św. Rita i św. Brat Albert.
Pierwsza akcja z przygotowaniem paczek świątecznych była możliwa w 2000 r. Parafialny Zespół Caritas przygotował wówczas ok. 30 paczek przeznaczonych dla najuboższych mieszkańców parafii. Ubożenie rodzin niejako zmusza Parafialny Zespół Caritas do coraz większej aktywności, dlatego nie wystarczają juz okazjonalne paczki, bo trzeba szukać innych form pomocy najbardziej potrzebującym.
Dyrektor Caritas Okręgu Gorlice: Ks. Jerzy Gondek
Przewodniczący Parafialnego Zespołu Caritas: Stanisław Mężyk
Członkowie:
1. Dygoń Grażyna
2. Gucwa Józefa
3. Ignar Maria
4. Juruś Jadwiga
5. Kalisz Beata
6. Kasprzak Władysław
7. Makowiecka Bożena
8. Myszkowska Teresa
9. Piechowicz Adam
10. Płaneta Daniel
11. Sendecka Halina
12. Stępień Lucyna
13. Syposz Krystyna
14. Szałagan Zdzisława
15. Wojnarski Jan
16. Wrzesińska Anna
17. Zagórska Anna
18. Zastępa Grażyna
Działalność naszego Parafialnego Zespołu Caritas, to dobra współpraca z innymi grupami parafialnym, młodzieżą, MOPS-em, Dyrekcją Szkoły Podstawowej nr 1. Parafialny Zespół Caritas zaprasza w swoje "szeregi" wszystkich gotowych do pracy z bagażem dobrych pomysłów zaradzenia ludzkim biedom zarówno materialnym jak i duchowym.
Niech słowa bł. Matki Teresy z Kalkuty będą dla wszystkich zachętą do włączenia się w czynienie dobra:
"Tyle w nas chrześcijaństwa, ile w nas miłosierdzia".
GRAFIK SPOTKAŃ GRUP PARAFIALNYCH
DOROŚLI
Rada Parafialna - III poniedziałek miesiąca po Mszy wieczornej
Parafialny Zespół Caritas - III środa miesiąca po Mszy wieczornej
Seniorzy – „Młodzi Duchem” - poniedziałek o godz. 14.00
Róże Żywego Różańca - II niedziela miesiąca po Mszy o godz. 9.00
Grupa Focolare - II i IV wtorek po Mszy wieczornej
Koło Przyjaciół Radia Maryja - III czwartek miesiąca po Mszy wieczornej
Stowarzyszenie Przyjaciół WSD - IV środa miesiąca po Mszy wieczornej
Chór Akatyst - poniedziałek i czwartek po Mszy wieczornej
Oaza Rodzin I Krąg, Oaza Rodzin II Krąg - raz w miesiącu
Grupa Modlitewna - Koronka do Bożego Miłosierdzia - kilka razy w roku
Grupa dekoracyjna,Grupa przygotowująca loterię i Grupa pełniąca straż przy Grobie - grupy spotykają się kilka razy w roku według potrzeb – zgodnie z ogłoszeniem
Grupa pielgrzymkowa bł. Karoliny - termin spotkania zgodnie z ogłoszeniem
Stowarzyszenie INICJATYWA - kilka razy w roku
Grupa Wieczorów Uwielbienia - spotkanie grupy odbywa się według potrzeb
Gazetka „Wspólnota parafialna Królowej Jadwigi”- kilka razy w roku
Nadzwyczajni Szafarze - w razie potrzeby
DZIECI I MŁODZIEŻ
GR 1 BIERZMOWANI Ks. Dariusz - środa po I piątku - godz. 18.00
GR 2 BIERZMOWANI Ks. Marcin - poniedziałek po I piątku - godz. 18.00
GR 3 BIERZMOWANI Ks. Przemysław - środa po I piątku - godz. 18.00
Świetlica Przystań - od poniedziałku do piątku w godz. 11.00 -17.00
Schola - sobota 9:00
KSM – Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży - czwartek po Mszy wieczornej
LSO – lektorzy i ministranci - wtorek po Mszy wieczornej
Oaza Dzieci Bożych - piątek godz. 16:30 - 18:00
Oaza Młodzieżowa - piątek godz. 18:00 - 21:00
Grupa śpiewająca podczas Wieczorów Uwielbienia - spotkanie grupy odbywa się według potrzeb
Jadwiga Andegaweńska przyszła na świat 18 lutego 1374 r. w Budzie, jako trzecia córka węgierskiego króla Ludwika i Elżbiety, księżnej bośniackiej. Młodej królewnie zapewniono staranne wykształcenie - władała poza węgierskim i polskim, jeszcze językiem łacińskim, włoskim i niemieckim. Czteroletnia Jadwiga była zaręczona z ośmioletnim Wilhelmem Habsburgiem. Śmierć Ludwika Węgierskiego w 1382 r. przekreśliła te plany. Koncepcja oddania korony polskiej Jadwidze powstała dopiero wtedy, gdy po śmierci Ludwika panowie małopolscy nie zgodzili się ani na kontynuację unii personalnej z Węgrami, ani na regencję Zygmunta Luksemburskiego - męża Marii, siostry Jadwigi. W 1384 r. Jadwiga przybyła do Polski przekraczając granicę polską na Przełęczy Dukielskiej w Karpatach. Po przybyciu do Krakowa Jadwiga zamieszkała na zamku królewskim na Wawelu. Oto co pisze w swej Kronice Jan Długosz:
"Zaprawdę nadzwyczajnym widowiskiem był ów wjazd niedorosłego dziewczęcia, samego bez matki, otoczonego tylko wspaniałym dworem, wiedzionego przez sędziwe duchowieństwo, urzędników poważnych (...) Kraj w Jadwidze, w "młodym królu" swym, w dziewicy zachwycającej pięknością której sam wiek dodawał uroku widział zbawcę i zesłańca Bożego"
Została ukoronowana na króla Polski 16 października 1384 r. w Krakowie. Koronacji dokonał arcybiskup gnieźnieński Bodzanta, koronując Jadwigę na Króla Polski. Od razu po koronacji wszystkie dokumenty państwowe zaczęto wystawiać w imieniu nowego monarchy - jedenastoletniej Jadwigi. We wszystkich podejmowanych przez młodą królową działaniach wysuwa się na czoło jej osobowość, jej cechy charakteru:
"Okazywała rozsadek i dojrzałość mimo młodego wieku, cokolwiek mówiła, albo czyniła, wykazywało jakby sędziwego wieku powagę".
W styczniu 1385 r. pojawiło się na Wawelu poselstwo litewskie. Wielki książę Jagiełło w zamian za rękę Jadwigi był gotów przyjąć wraz ze wszystkimi poddanymi chrześcijaństwo i wcielić swe ziemie do Polski. 18 lutego 1386 r. zawarte zostano małżeństwo Jagiełły z Jadwigą, a 4 marca Jagiełło został koronowany na Króla Polski. Małżeństwo to i będąca jego następstwem unia były ogromnie ważnymi wydarzeniami - zmienny cały układ sił w Środkowej i Wschodniej Europie. Poślubiając Władysława Jagiełłę, wielkiego księcia litewskiego przyczyniła się do chrystianizacji Litwy.
W latach 90-tych Jadwiga miała szerszy udział w rządzeniu krajem. Stawała się coraz bardziej popularna, rozumiała tajniki polityki, ujawniając wielką przenikliwość zwłaszcza w sprawach krzyżackich i litewsko-ruskich. Stała się orędowniczką pokoju Zakonu z Polską pod warunkiem zaprzestania niepokojenia Litwy przez Krzyżaków. Odegrała też doniosą rolę w doprowadzeniu do zgody między Jagiełłą i Witoldem. W swej działalności wewnątrz państwa coraz większą opieką otaczała kościoły. Była pierwszym polskim monarchą, który odwiedził Jasną Górę. Nakładem Jadwigi zbudowano kościół Najświętszej Marii Panny, hojnie wyposażyła kościół Mariacki w Krakowie i założyła na Kleparzu zakon św. Benedykta, była dobroczyńcą innych klasztorów. W Katedrze Wawelskiej ufundowała ołtarz Wniebowzięcia. Patronowała tłumaczeniu na język polski Pisma świętego i wielu dzieł ojców kościoła:
"Rzecz wątpliwa, czy królowa przybywając do kraju cokolwiek umiała po polsku, ale to pewne, że ten język wkrótce sobie przyswoiła, że wiele ksiąg pobożnych tłumaczyć kazała i, że za jej czasów na Wawelu po raz pierwszy dało się słyszeć publicznie polskie Sowo Boże. Ręką jej szyte ozdoby do kościołów, liczne dla nich ofiary, dowodzą pobożności wielkiej (...)”.
Na dworze papieskim w Rzymie podjęła starania o odnowienie działalności Akademii Krakowskiej. W 1397 r. uzyskała pozwolenie papieskie na otwarcie wydziału teologicznego na Uniwersytecie Krakowskim. W swoim testamencie zapisała uniwersytetowi ogromne sumy (10 kg złota, osobiste klejnoty, dzięki którym wznowił on swoją działalność w 1400 r. Odnowiony uniwersytet służy podniesieniu kultury umysłowej w Polsce. Stał się ogniskiem promieniującym wielką humanistyczną wiedzą. Wykształcił wielu wybitnych Polaków, takich jak Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski, Paweł Włodkowic, Andrzej Frycz Modrzewski, Marcin Król z Żurawicy, Jakub Parkoszowic, Stanisław ze Skalbmierza. Królowa Jadwiga fundowała, otaczała opieką i obdarowywała szpitale, będące w średniowieczu raczej instytucjami opieki społecznej niż służby zdrowia. Stanowiły one przytułek dla ludzi chorych, starych i pozbawionych środków do życia. Królowa przyczynia się do założenia dwóch szpitali miejskich: w Sączu i Bieczu, ponadto pomagała materialnie szpitalowi klasztornemu w Sandomierzu.
Zmarła 17 lipca 1399 r., wkrótce po śmierci upragnionego dziecka, Elżbiety Bonifacji, trawiona gorączką połogową. Jadwiga Andegaweńska była kobietą wykształconą, o różnorodnych zainteresowaniach. W polskiej tradycji historycznej zajmuje Jadwiga poczesne miejsce jako jedyna kobieta - król na tronie polskim i jako władczyni dobrze zasłużona dla kraju, który nie był jej właściwą ojczyzną, chociaż i po ojcu i po matce spokrewniona była z polskimi Piastami. Starała się o rozwój kultury narodowej. Dzięki niej powstał Wydział Teologiczny i odnowiono Uniwersytet Krakowski. Realizowała w swoim życiu słowo psalmisty: Tobie służyć, to znaczy królować. Troszczyła się o byt swoich poddanych , szanując godność także tych najbiedniejszych mieszkańców Królestwa Polskiego. Ilustruje to epizod, jaki miał miejsce w czasie jednej z podróży królowej po kraju. Kiedy żołnierze królewscy zniszczyli chłopskie zagrody, Jadwiga nie zadowoliła się wiadomością o zapłaceniu szkód wyrządzonych wieśniakom, lecz zapytała z dumą i wyrzutem: "A któż im łzy powróci?". Mimo oficjalnej deklaracji Kościoła postać królowej Jadwigi była przez następne stulecia otoczona czcią należną osobom kanonizowanym. Papież Jan Paweł II ogłosił dekret o jej kulcie w katedrze wawelskiej w czasie swej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny. Dnia 8 czerwca 1997 r. w czasie wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Polsce, na Boniach w Krakowie Królowa Polski Jadwiga Andegaweńska została ogłoszona świętą.
Dbanie o porządek w kościele to wyraz naszej odpowiedzialności za Wspólnotę Parafialną. Dziękując Drogim Parafianom za zrozumienie i zaangażowanie w tej sprawie, przedstawiamy kalendarium na najbliższe miesiące.
ROK 2023
01.01. – 07.01. – ul. Pod Lodownią blok nr 14 kl. III, IV i V
08.01. – 14.01. – ul. Pod Lodownią blok nr 14 kl. VI i VII
15.01. – 21.01. – ul. Pod Lodownią blok nr 14 kl. VIII i IX
22.01. – 28.01. – ul. Orzeszkowej domy prywatne
29.01. – 04.02. – ul. Orzeszkowej blok nr 15
05.02. – 11.02. – ul. Broniewskiego blok nr 9 kl. I i II
12.02. – 18.02. – ul. Broniewskiego blok nr 9, klatka III, IV i V
19.02. – 25.02. – ul. Broniewskiego blok nr 9 kl. VI, VII i VIII
26.02. – 04.03. – ul. Broniewskiego blok nr 11 kl. I, II i III
05.03. – 11.03. – ul. Broniewskiego blok nr 11 kl. IV, V, VI i VII
12.03. – 18.03. – ul. Broniewskiego domy prywatne
19.03. – 25.03. – ul. Makuszyńskiego
26.03. – 01.04. – ul. Gałczyńskiego, Brzechwy i św. Maksyma
02.04. – 08.04. – ul. Nowodworze i Reja
09.04. – 15.04. – ul. Dukielska 2-24
16.04. – 22.04. – ul. Dukielska 25-38
23.04. – 29.04. – ul. Dukielska 38A-50
30.04. – 06.05. – ul. Dukielska 51-62
07.05. – 13.05. – ul. Dukielska od 62A i blok nr 77
14.05. – 20.05. – ul. Dukielska 79-93
21.05. – 27.05. – ul. Dukielska od 95 do końca
28.05. – 03.06. – ul. Polna i Łąkowa
04.06. – 10.06. – ul. Lenartowiczów i Dolna
11.06. – 17.06. – ul. Sokolska 1-15
18.06. – 24.06. – ul. Sokolska 16-30
25.06. – 01.07. – ul. Sokolska 31-46
02.07. – 08.07. – ul. Sokolska od 47 do końca
09.07. – 15.07. – ul. Sosnowa 1-12
16.07. – 22.07. – ul. Sosnowa 14 - 29
23.07. – 29.07. – ul. Sosnowa od 31 do końca
30.07. – 05.08. – ul. Kwiatowa 2-22
06.08. – 12.08. – ul. Kwiatowa od 23 do końca i Park Miejski
13.08. – 19.08. – ul. Biechońskiego 1-15
20.08. – 26.08. – ul. Biechońskiego od 16 do końca
27.08. – 02.09. – ul. Sienkiewicza 1-14
03.09. – 09.09. – ul. Sienkiewicza od 16 do końca
10.09. – 16.09. – ul. Jezierskiego i ul. Rybickiego
17.09. – 23.09. – ul. Szpitalna 1-24
24.09. – 30.09. – ul. Szpitalna blok nr 25
01.10. – 07.10. – ul. Szpitalna blok nr 27
08.10. – 14.10. – ul. Szpitalna blok nr 29
15.10. – 21.10. – ul. Szpitalna od 31 do końca i ul. Kochanowskiego 1-6
22.10. – 28.10. – ul. Kochanowskiego 7-20
29.10. – 04.11. – ul. Kochanowskiego 21-47
05.11. – 11.11. – ul. Kochanowskiego od 48 do końca
12.11. – 18.11. – ul. Warneńczyka 1-17
19.11. – 25.11. – ul. Warneńczyka 18-33
26.11. – 02.12. – ul. Warneńczyka od 34 do końca
03.12. – 09.12. – ul. Kazimierza Wielkiego i ul. Krzywoustego
10.12. – 16.12. – ul. Królowej Jadwigi od początku do 17
17.12. – 23.12. – ul. Królowej Jadwigi od 18 do końca
24.12. – 30.12. – ul. Chrobrego 1-20
31.12. – 06.01.2024 – ul. Chrobrego od 21 do końca
ZAPOWIEDZI
w najbliższym czasie zamierzają się pobrać:
Wiktor Myszkowski,
i
Urszula Róż,
21.06.2020 – 28.06.2020 /18/
Adrian Maniak,
i
Agata Machowska,
21.06.2020 – 28.06.2020 /19/
Jakub Tomasz Gurba,
i
Aleksandra Emila Śliwa,
05.07.2020 – 19.07.2020 /20/
Bartosz Boczoń,
i
Aleksandra Łeciak,
05.07.2020 – 19.07.2020 /21/
Robert Józef Gryń,
i
Joanna Maria Basista,
05.07.2020 – 19.07.2020 /22/
Parafia p.w. św. Jadwigi Królowej
ul. Ariańska 4
38-300 Gorlice
woj. małopolskie
Telefon kontaktowy: 18 353 88 50;
Proboszcz: Ks. Jerzy Gondek - tel. 502 399 111
e-mail parafii : Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
e-mail administratora strony : Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Numer konta parafii: Bank PEKAO S.A. o/Gorlice 46 1240 5110 1111 0000 5212 5292
NIP parafii: 738-179-79-43;
REGON parafii: 491872691
Kancelaria Parafialna
Parafii pw. św. Jadwigi Królowej w Gorlicach
Godziny otwarcia
Poniedziałek 7.00 – 7.45 16.30 – 17.30
Wtorek 7.00 – 7.45 16.30 – 17.30
Środa 7.00 – 7.45 nieczynne
Czwartek 7.00 – 7.45 16.30 – 17.30*
Piątek 7.00 – 7.45 16.30 – 17.30*
Sobota nieczynne
W sprawach pilnych prosimy dzwonić o każdej porze: 502-399-111
* W pierwszy czwartek i piątek miesiąca kancelaria po południu nieczynna