Duchowa Adopcja Poczętego Dziecka

Wiele jest przyczyn, dla których w świecie wciąż tak wiele dzieci traci życie w wyniku aborcji. Stąd nasuwa się pytanie co zrobić, aby walczyć ze złem aborcji i brakiem szacunku do życia a jednocześnie czynić to prawdziwie po chrześcijańsku? Dzięki łasce Pana Boga mamy narzędzie, poprzez które możemy wypraszać ocalenie życia jednego zagrożonego śmiercią, nienarodzonego dziecka. Tym narzędziem jest Dzieło Duchowej Adopcji Poczętego Dziecka. Nie jest to adopcja prawna po urodzeniu, pozbawionego opieki rodzicielskiej, ale adopcja duchowa dziecka, którego imię jest znane jedynie Bogu.

To szlachetne dzieło powstało po objawieniach w Fatimie stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 inicjatywa ta została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele o.o. Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.

Zasady Duchowej Adopcji są proste. Jest to modlitewne zobowiązanie złożone najlepiej w kościele przy ołtarzu, w obecności kapłana lub prywatnie (przed krzyżem lub obrazem). Przez dziewięć miesięcy osoba podejmująca to dzieło otacza modlitwą dziecko i jego rodziców, prosząc Boga o szczęśliwe jego narodzenie. W ten sposób staje się duchowym rodzicem tego dziecka. Modlitwa Duchowej Adopcji polega na codziennym odmawianiu jednej wybranej tajemnicy różańcowej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario) i specjalnej modlitwy, która znajduje się na deklaracji oraz dowolnej dodatkowej ofiary czy wyrzeczenia (adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, pomoc osobom potrzebującym, post, walka z nałogiem itp.)

Duchową Adopcję może podjąć każdy wierny, nawet dziecko lecz pod opieką rodziców. Duchowa adopcja dotyczy jednego dziecka. Po jej zakończeniu można adoptować duchowo kolejne, pod warunkiem dopełnienia poprzednich zobowiązań. Należy pamiętać o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń. W razie jednorazowego zapomnienia trzeba wydłużyć okres modlitwy o jeden "zapomniany" dzień. W przypadku dłuższej przerwy (np. jednego miesiąca) modlitwę wraz z przyrzeczeniem trzeba podjąć na nowo, od początku. Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.

Duchową Adopcję będzie można podjąć uroczyście w naszym kościele 25 marca 2017r. podczas Mszy św. o godz. 18.00, w dniu Uroczystości Zwiastowania Pańskiego połączonym z dniem Świętości Życia, składając wypełnione deklaracje. Deklaracje te znajdować się będą przy wyjściu z kościoła. Serdecznie zapraszamy wiernych do podjęcia Duchowej Adopcji Poczętego Dziecka.